ماهم رفت پشت ابرا دلداروم رفته تنها کوروم کرده اشک و آهوم تاریک و بی سرپناه مثل شوم تار سیاهوم تش ز عشق تاخت به جونوم دوروم از نامهربونوم برگوم تو دست سرد باد ویرونوم کرده خونش آباد ای داد از عشق ای داد بیداد ز وقتی که رفتی شکسته بالوم به بارون غم خیس خورده خیالوم ز وقتی که رفتی شکسته دل شو که سقف ستاره نمیدونه حالوم گله میکنوم شو به ماه و ستاره چرا قصه ی غم تمومی نداره ته قصه درده شب قصه سرده نصیب مو از تو همین شوم تاره داره میپره بوی پیرهن تو وای از دل سرگردون برگرد و بگو خواب رفتن تو رویامو بهم برگردون دل بازیگوشوم یه عمر سر به راهت شد کجایی تو دردت به جونوم همه عقل و هوشوم اسیر هوات شد کجایی تو ابرو کمونوم دل بازیگوشوم یه عمر سر به راهت شد کجایی تو دردت به جونوم همه عقل و هوشوم اسیر هوات شد کجایی تو ابرو کمونوم ز وقتی که رفتی شکسته بالوم به بارون غم خیس خورده خیالوم ز وقتی که رفتی شکسته دل شو که سقف ستاره نمیدونه حالوم گله میکنوم شو به ماه و ستاره چرا قصه ی غم تمومی نداره ته قصه درده شب قصه سرده نصیب مو از تو همین شوم تاره
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
