دیدی چه کردی روح تنهای مرا از تن ربودی دیدمت از دور من غرق تنهایی که بودی سایه بودم کنج دیوار غمت افتاده بودم با هوای دوریت بی فاصله همسایه بودم از خیال رفتنت تا شب دلکندنت یک نفس کمتر نمانده نام من را بعد تو غیر تو آرامِ من با نفس هایش نخوانده دیدی چه کردی این چنین آسان مرا دیوانه کردی تو مرا با هرکسی حتی خودم بیگانهی بیگانه کردی با من چه کردی از خود و این زندگی بی زار کردی کوه غم را بر سرم آوار کردی ببین با من چه کردی تا هر زمان دیدنت آرزویی شد محال دیدمت مات وگنگ اتفاقی در خیال یاد تو با من است تا سالیان سال مقصدم سوی توست راه همواری نداشت بی سبب شاعرم شعر تاثیری نداشت دیدنت در خواب هم در زمان عمری نداشت
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
