دلی دارم غصه میخوره دای دارم دل نمیبره دلم تنگه یاد دلبره بیچاره دل ما جز اون کسی تو دل ما نیست غمم با مجنون برابره که یار ما ابرو بره بیچاره دل ما بی تو اسمون دل ابری که بارون نداره دل ما هم نفس میخواد تا به حال زارش بباره باید صد بهار بیاد تا که ما و یارم بخندیم عمر ما به سر اید تا ما با یار پیمون ببندیم یار ما چو درمان با بی درد دل ما بی دوا بی ما که از یارم بی نشونا دلم بی تو راهی غمه الهی بمیرم واسه دلم گریه هم کمه با تو هم مسیرم گل دلم غرق ماتمه خون پیاله ای بی صدای بلبل دل ما درد و ناله ای بی زاری کنم وای وای چشای ما های های دوری ز ما ای وای بیچاره دل ما بی تو اسمون دل ابری که بارون نداره دل ما هم نفس میخواد تا به حال زارش بباره باید صد بهار بیاد تا که ما و یارم بخندیم عمر ما به سر اید تا ما با یار پیمون ببندیم یار ما چو درمان با بی درد دل ما بی دوا بی ما که از یارم بی نشونا
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
