زنده زدم بیرون از این ویرونه که ساختی برام من پر کشیدم از قفس با اینکه زخمی بود پرام آسون نبود از این سقوط همین که الان سر پام هرچی ازت جا مونده بود عین یه سنگ بود سر راهم من تیکه های عشقتو رو تلی از خاطره هاش سوزوندم و منتظرم طوفان که شد خاکستراش شهر درندشت دلت نفرین شده دروازه هاش هرکی اومد باید بره به موقعش هرکی به جاش الان که میمیری براش ولی یه جایی آخراش میوفته از سرت هواش میبینمت صبر داشته باش سوت قطار قلب تو یعنی رسیدیم آخراش دیگه مهم نیست که کجا پیاده شن مسافراش قمار چشمای تو که بازنده ان برنده هاش جنگل زیبایی تو فرارین پرنده هاش گیرم تو زیبایی محض همون که میمیرن براش سرو کمون چه فایده وقتی تو باده ریشه هاش شهر درندشت دلت نفرین شده دروازه هاش هرکی اومد باید بره به موقعش هرکی به جاش الان که میمیری براش ولی یه جایی آخراش میوفته از سرت هواش میبینمت صبر داشته باش
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
ای سرزمین خورشید و صبح و سپیده از روشنایی بر شب نقابی کشیده رخت سپید نور بر تن جانت حریر و جسمت آهن ایران من ایران روشن فردای مارا فر و فروغ و امیدی خورشید و ماهی در ظلمت شب دمیدی بگذر از این آشفته خوابان راهی فردا شو شتابان ایران من ایران تابان در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد چه رازی نهان مانده در بغض طولانی تو چه ناگفته ای مانده در خط پیشانی تو با من بگو از اوج شب تاریک زمان ایران ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جان عاشقانه بخوان ایرانم ایران ای قصه تا ابد جاودان در گوش جانم ترانه بخوان ایرانم ایرانم در قعر ناپیدای شب عشق تو آشیانه خوش میدرخشد نام تو در ظلمت زمانه تو آسمان شور و شکوه و سروری تو نوری شب زنده داران کویت از تیره گی گذشتند خط طلوعی دگر را بر بام شب نوشتند در اوج شب های بی خواب مهر تو جلوه گر باد همواره در نگاهت هنگامه ای دگر باد
