گم شد در اندوهم صدای خنده هایت در پرسه های هر شبم گم شد نگاهت در بودن و در دوری ات بارید چشمم در هر مسیری در تو پایان داشت راهم تو تار و پود هستی من گشته بودی یادآور هجران و تنهایی نبودی با تو در آغوش سپیدت گریه کردم در بی پناهیِ نبودت گریه کردم ای مرحمی بر زخم های تازه من ای همدم شیدای پر آوزه من با تو در آغوش سپیدت گریه کردم در بی پناهییه نبودت گریه کردم در بی پناهی نبودت گریه کردم تو تار و پود هستی من گشته بودی یادآور هجران و تنهایی نبودی با تو در آغوش سپیدت گریه کردم در بی پناهیِ نبودت گریه کردم
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
میگذرم تنها از میان گل ها گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود چون به حسن آسمانی از مهی برتر شعله ی عشق من از گردون برآرد سر در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید محرم راز تو کو خار رهی به تمنا دامن من بگرفته کان گل ناز تو کو
