یادمه هر بار تو میگشتی دنبال بهونه حالا من تنهام این روزارو یادم میمونه خای ان دستام راهی ام فردا تموم میشن دردا تموم میشن دردا یاد من ننداز بذار بگذره روزا بره خورشیدم بردار بگذار اون از اینجا بره روی این ابرها روی این ابرها میمونم تنها بگو بعد من خیلی به تو هم داره سخت میگذره بگو بعد من خیلی شب و روزا داره بی هدف میگذره بعد من خیلی به تو هم سخت میگذره مگه نه به تو هم سخت میگذره مگه نه بهم گفتی بدون تو راحته ولی بعد من خیلی به تو هم داره سخت میگذره بگو بعد من خیلی شب و روزا بی هدف میگذره بعد من خیلی به تو هم سخت میگذره مگه نه به تو هم سخت میگذره مگه نه بهم گفتی بدون تو راحته ولی بهم گفتی بدون تو راحته ولی بهم گفتی بدون تو راحته ولی
هرچی گفتم بمون گفتم نرو دستامو بگیر محکمترو حالا که تو گذاشتی رفتی نمیبینی دیگه عمرا منو نمیبینی دیگه عمرا منو هنوز یادمه حرفات جلو چشمامه عکسهات نگذاشتم تو رو تنهات هرجا رفتی تنهاتر شدم من باز از خودم گذشتم بگو بعد من خیلی به تو هم داره سخت میگذره بگو بعد من خیلی شب و روزا داره بی هدف میگذره بعد من خیلی به تو هم سخت میگذره مگه نه به تو هم سخت میگذره مگه نه بهم گفتی بدون تو راحته ولی بعد من خیلی به تو هم داره سخت میگذره بگو بعد من خیلی شب و روزا بی هدف میگذره بعد من خیلی به تو هم سخت میگذره مگه نه به تو هم سخت میگذره مگه نه بهم گفتی بدون تو راحته ولی
به سایت آواما خوش آمدید! لطفاً توجه داشته باشید که محتوای این سایت برای افراد زیر 12 سال مناسب نمیباشد. برای ثبت نام، باید 12 سال یا بیشتر داشته باشید. با ثبت نام، شما تأیید میکنید که شرایط سنی لازم را دارا هستید.
با این کار تمام آهنگ ها از صف شما حذف می شود. آیا مطمئن هستید که می خواهید پاک
کنید؟
هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی آن شب که در بغض خنداندیم کو آن جمله در گوشم که میلرزاندیم کو ای آن که چشمانش غمی چون شاعران داشت چون سایه در ماوای جانش ارغوان داشت صداقت گزندش هم مهربان بود آن که شیراز تمام دختران بود هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی ای کتابی که هنوز آغوش دریا را به سمتم میگشایی مه گریبانم گرفته بی ثمر از من نپرس جانم کجایی آخرین یادی که دارم از خودم رخت سمت خاموشی گرفتم تا نشانم دادی آن زخم نهان را من فراموشی گرفتم برگرد به دل تنگی اگر باقی عمرت گذرد چه برگرد پس این قصه که این شهر مرا می فشرد چه ای وای اگر این گریه که من میشنوم حال تو باشد برگرد اگر بی خبر از درد تو خوابم ببرد چه هرگز وداع جانم نکردی ای آن که تنها تو پشیمانم نکردی
