نگاه میکنی و یه شعر میشکفه تو دفتر شعرم
نگاه میکنی و تمام موسیقیم هواتو میگیره
نگاه میکنی و چشات دلشورست چشات بارونه
آخه عزیز دلم میون این همه زن کی جاتو میگیره
نگاه میکنی و یه بغض نصف شبی تو اتاق می افته
نگاه میکنی و یه سرقت ادبی اتفاق می افته
سفر نمیکنم از کنار چشمایی که اعتبار منن
چشای تو شعرن تمام بیتایی که یادگار منن
نبینم این شعرا که روی صورتته دوباره خیس بشه
کی فکرشو میکرد که این ترانه سرا غزل نویس بشه
